Zeventig procent

Zeventig procent van de mensen bevriest wanneer ze worden geconfronteerd met geweld dat henzelf wordt aangedaan of waar ze getuige van zijn. Dat hoorden we van een vertrouwenspersoon in de cultuursector. Een van de vele dingen die we hoorden en leerden tijdens een gesprek dat Nest en Zaal 3 (beiden in Den Haag) organiseerden op 24 november jl.

Het gesprek in de serie I Beg to Differ en met de titel We Need to Talk, was opgezet als een eerste aanzet tot verdere gesprekken over grensoverschrijdend gedrag en het borgen van een veilig werkklimaat in de beeldende kunstwereld. Dit naar aanleiding van de discussie die eind oktober losbarstte over zeden- en geweldsdelicten in die kunstwereld. Tijdens het online te volgen gesprek kwam onder meer Freek Walther aan het woord, de vertrouwenspersoon. Hij werkt bij mores.online, een organisatie die tot voor kort een grote onbekende was in de beeldende kunstwereld.

Met dat percentage van zeventig procent in het achterhoofd, is het helemaal niet zo verwonderlijk dat mensen jarenlang hun grensoverschrijdende gedrag kunnen voortzetten. Niet alleen in de kunstwereld, in álle werelden. We zijn immers allemaal mensen. De kunstwereld verwondert zich over en schaamt zich voor het niet kunnen bieden van een veilige wereld, maar de kunstwereld is helaas geen uitzondering in een wereld waarin wij met z’n allen leven en die we met z’n allen vormgeven.

Desondanks is het heel belangrijk dat er nu goed wordt nagedacht en veel wordt gesproken over wat we moeten doen om de kunstwereld veiliger te maken. Met het zoeken naar een oplossing in ‘de eigen kleine wereld’ begint het. Koortsachtig wordt er nagedacht over hoe we verder kunnen. Moeten we protocollen maken, en zo ja, waar baseren we die dan op, is het wel een goed idee om protocollen te maken en zo nee, wat doen we dan? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat iedereen binnen de kunstwereld een veilige plek wordt geboden? Goed dat daar nu aan gewerkt wordt, een beetje gek dat het niet eerder gebeurde.

Zeden- en geweldsmisdrijven vinden helaas overal op de wereld plaats en al zolang er mensen bestaan. Maar het liefst zien we onszelf als beschaafde mensen. Beschaving toont zich onder meer door het in toom kunnen houden van onze dierlijke driften. Een van die dierlijke driften is het bevriezen, het wegkijken (zeventig procent). Laten we gezamenlijk en individueel onderzoeken hoe we dát ingesleten gedrag kunnen afleren, zodat er uiteindelijk geen ruimte meer is voor geweld. In onze eigen kleine kunstwereld, maar zeker ook in onze grote wereld daarbuiten. Zodat we elkaar in de ogen kunnen blijven kijken, zodat we voortdurend weten wat we doen, zodat er geen slachtoffers meer bijkomen, direct dan wel indirect.

Meer Covers & Opinie

ADVERTENTIES