Generaties

Onze lezers lopen in leeftijd zeer uiteen. We hebben lezers die nog geen twintig jaar oud zijn en lezers van ver boven de tachtig. Onze jongste lezers zijn een kleine zeventig jaar na de oudste lezers geboren en de oudste lezers op hun beurt ruim zeventig jaar na de afschaffing van de slavernij. De generatie ertussenin werd geboren rondom de onafhankelijkheid van de kolonies in Azië en Afrika.

Ongeveer tachtig procent van onze lezers is kunstenaar. En zij verdelen zich over alle generaties. Met hun kunst vertellen zij verhalen, onder andere dat van hun generatie. Hun kunst toont – wellicht onbedoeld – de tijd waarin het werd gemaakt en de veranderingen die daarin plaatsvonden.

Zelf ben ik geboren 100 jaar na de afschaffing van de Nederlandse slavernij in Suriname en de Nederlandse Antillen en midden in de tijd dat vele landen wereldwijd onafhankelijk werden van hun kolonisator. In de tijd waarin ik opgroeide werd gesproken over ‘ontwikkelingslanden’, waarmee werd bedoeld dat ‘wij westerlingen’ de achtergebleven landen en hun inwoners met de juiste hulp konden ontwikkelen tot ‘ons niveau’. Een westerse educatie hoorde daar bij. Er werd volkomen voorbijgegaan aan al lang bestaande rijke geschiedenissen en culturen. Nog steeds stel ik mezelf de vraag hoe het kan dat ik daar tijdens mijn middelbare schooltijd en de studietijd die daarop volgde niet kritischer over was.

Er is een wereld te ontdekken, en dat is in het geval van kunst altijd een cadeau.

De kunst die we in ‘het westen’ bewonderden en maakten was de kunst die we allemaal kennen, van de vroegchristelijke kunst tot het modernisme. Pas recentelijk komen we structureler in aanraking met kunst die zijn roots niet (volledig) vindt in westerse culturen. We zien steeds vaker een andere beeldtaal, waar ‘we’ misschien aan moeten wennen, waar we nog geen referentiekader voor hebben. Er is een wereld te ontdekken, en dat is in het geval van kunst altijd een cadeau.

We hebben dus veel jonge lezers. De jonge generaties in Nederland zijn – met name in de steden – zeer divers. Mijn hoop is gevestigd op die generatie. Ik hoop dat zij de diversiteit waarin zij opgroeien hun leven lang met zich mee zullen dragen en – in het geval van onze jonge lezers – uit zullen dragen in de kunst die zij blijven maken.

Mensen met talloze verschillende achtergronden groeien met elkaar op en bouwen samen aan een toekomst.

De verhalen die zij vertellen zijn andere verhalen dan de verhalen die eens op scholen en universiteiten werden verteld. De verhalen die zij met hun kunst vertellen maken voor oudere generaties de wereld die nog komen gaat en aan het komen is inzichtelijk, vervlochten met een nieuwe beeldtaal die universeel is en zich niet beperkt tot één dominante cultuur.

Meer Covers & Opinie

ADVERTENTIES