Vertragen

  • opstarten

In deze rubriek schrijven zes jonge beeldend kunstenaars die in 2021 afstudeerden aan een kunstacademie in Nederland brieven aan elkaar waarin zij vertellen hoe het opstarten van hun leven als beeldend kunstenaar hen vergaat en waar ze mee bezig zijn. Om de beurt schrijft een van de zes kunstenaars aan de anderen wat hem of haar bezighoudt. De kunstenaars die meewerken aan deze rubriek zijn: Lauren Raaijmakers (afgestudeerd aan de WdKA), Leonie Fernhout (WdKA), Jelle van Kuilenburg (ArtEZ), Repelsteeltje (WdKA), Hannah Meijer (HKU) en Loes van Reijmersdal (St. Joost).

7 mei 2022, Den Bosch

Lieve allemaal,

Brieven schrijven, wie doet dat nog? Ik hou er wel van. Vrienden en familie af en toe een kaartje, brief of klein kunstwerkje sturen met de post. Iets waar je de tijd voor moet nemen en het liefst ook niet digitaal, dat is ook de basis van mijn kunstpraktijk. Vertragen, ingaan tegen de snelheid waarmee we leven, al is het maar met zoiets kleins.

Ik schrijf het meeste aan mijn vader, die brieven zijn vaak heel chaotisch, waarbij ik ‘nog even dit’ en ‘nog even dat’ ergens ertussen krabbel in een schrift. Soms heb ik het zo druk dat ik hem vergeet te schrijven, en dan tijd ‘moet inhalen’ om hem op de hoogte te houden. Mijn vader overleed in augustus 2019, midden in mijn academieperiode. Ondanks dat heb ik ervoor gekozen om kosten wat kost met mijn klas af te kunnen studeren.

Een betere bevestiging voor mijn keuze beeldend kunstenaar te worden kon ik niet krijgen.

Meteen daarna begon ik met een Artist-in-Residence in Breda, georganiseerd door Stedelijk Museum Breda, Van Gogh AIR en St. Joost. Mijn start als kunstenaar kon niet beter beginnen. Ik heb ontzettend genoten van deze periode. Een betere bevestiging voor mijn keuze beeldend kunstenaar te worden kon ik niet krijgen.

Snel daarna ondervond ik ook alle andere omstandigheden waarvoor ik had gekozen. Net als Hannah, was ik bezig met alles behalve kunst maken. Ik besloot om fulltime te gaan werken, om de financiële stress even achter me te laten. Dat liep uit tot soms tweehonderd uur in de maand werken. Hoe langer de periode duurde, hoe meer ik ernaar verlangde om eens even één dag in mijn atelier door te kunnen brengen, heel frustrerend. Ik hield mezelf voor na deze drukke periode genoeg gespaard te hebben om mijn dromen te volgen als kunstenaar en door te groeien als tattoo artiest. Ik had immers (grappig, dit woord gebruikte mijn vader altijd, verder hoor ik het zelden nog iemand zeggen), al een atelier samen met een klasgenoot, waar we, onder het afstuderen, een gedeelte verbouwd hebben tot onze tattoostudio, Reason Ink. Alles was klaar om te gaan werken aan mijn dromen, alleen ik blijkbaar niet. In februari stortte ik in. Ik had geen tijd voor mijn sociale leven, zat midden in een verhuizing, mijn rouwproces en kreeg last van mentale klachten. Ik las het bijna iedere maand terug in jullie brieven ‘rust nemen, balans zoeken’, toch drong het niet op tijd tot me door. Jullie brieven hielpen mij om te zien dat iedereen zoekende is naar het vormgeven van deze fase in ons leven.

Ik besloot fulltime te gaan werken, om de financiële stress even achter me te laten.

Terugkijkend op het afgelopen half jaar, valt alles op zijn plek. Dat ik nu ‘ten val’ kwam, was niet voor niets. Ik heb een holistische kijk op het leven, wat zich ook vertaalt in mijn kunst. Kenmerkend voor mijn werk zijn bloemen. Ze symboliseren kracht, troost en inspiratie, ik gebruik ze als metafoor voor de levenscirkel. Dynamische patronen, contrasten en tegenstellingen laten een proces zien van ontwortelen, verwelken, herstellen, groeien en bloeien. Verder zoek ik naar vertraging in mijn werkproces. Ik gebruik tijdrovende technieken zoals etsen, gutsen, tatoeëren en wandelen, zoekend naar inspiratie in mijn omgeving. Fysieke handelingen en het in- en uitzoomen van detail naar geheel, leiden tot een superfocus. Met al deze ‘ingrediënten’ kom ik in een soort meditatieve staat van zijn en werk ik het beste.

Jullie brieven hielpen mij om te zien dat iedereen zoekende is naar het vormgeven van deze fase in ons leven.

Momenteel werk ik aan mijn gezondheid en richt ik me op de dingen die mij energie geven. Hoe dan ook ben ik dankbaar voor mijn pad, de lessen, ervaringen en het durven kiezen voor een kunstenaarsbestaan. Net als de bloemen in mijn werk, ben ik op zoek naar de juiste grond om te wortelen en tot bloei te komen. Langzaamaan begin ik die grond te vinden. Sinds kort geef ik schilder- en tekenworkshops, en laatst had ik een groepsexpositie. Ik werk een beetje in m’n atelier en ik ben wekelijks in de tattoostudio om mijn skills verder te ontwikkelen (zie foto). Mocht je jezelf beschikbaar willen stellen als oefencanvas, dan hoor ik het graag. En tot slot, kreeg ik deze week verrassend nieuws! Ik ben genomineerd voor de Buning Brongers Prijzen, en geselecteerd voor Blind Walls Open Call.

Ik werk een beetje in m’n atelier en ik ben wekelijks in de tattoostudio om mijn skills verder te ontwikkelen (zie foto). Mocht je jezelf beschikbaar willen stellen als oefencanvas, dan hoor ik het graag.

Hoe gaan jullie om met periodes waarin je niet in staat bent om te kunnen werken in je atelier, en hoe pak je draad dan weer op? Ik zie jullie reacties graag tegemoet via redactie@bk-info.nl. Liefs, Loes Uw reactie kunt u sturen naar redactie@bk-info.nl

Meer Artikelen

ADVERTENTIES